پخت و پز در میمند با توجه به شرایط اولیه زندگی مردمان آن بیش از آنکه متکی به طعم و مزه باشد بر اساس زمان نگهداری، ماندگاری و با استفاده از هر چه که در طبیعت یافت می‏شود با حداکثر مصرف صورت می‌گیرد. با شمیران گشت همراه باشید و با غذاهای میمند اشنا شوید .

دوشاب

دوشاب یا شیره انگور از محصولاتی است که در گذشته نه چندان دور در این روستا تولید می شد. از آنجا که یکی از فراوانترين ميوه ها در اين روستا انگور بوده به همين علت سالانه مقدار زيادي دوشاب در روستا توليد مي شد كه در گذشته به شهرهاي اطراف صادر ميگرديده است. انگورها را در محلي به نام كارخانه يا (كُرِشخانه) تبديل به دوشاب مي كنند . تعداد اين كارخانه ها در روستا زياد است. 

در روي صخره أي از نوع صخره هايي كه خانه هاي ميمند را در آن كنده اند دو چاله در امتداد هم يكي را بالاتر و ديگري را پايين تر مي كنند قطر اين چاله هاي دايره أي شكل به 80 الي 130 سانتي متر مي رسد.عمق چالهْ بالايي به 30 تا 60 سانتي متر و عمق چاله پاييني به 60 الي 120 سانتي متر مي رسد . از كف چالهْ بالايي سوراخي به داخل چالهْ پاييني مي كنند . ابتدا سوراخ را مي گيرند و مقدار زيادي انگور در چالهْ بالايي مي ريزند سپس پاي خود را كاملا شسته و با پاي خود انگور را له مي كنند. پس از له شدن انگور ها سوراخ را باز مي كنند تا آب انگور به چاله پايين برود. در اينجا مقداري خاک مخصوص كه جنس آن از اكسيد آلومينيم است به آب انگور اضافه مي كنند و خوب به هم مي زنند. اين خاک ترشي انگور را از بين مي برد. سپس آب انگور را از اين چاله برداشته و وارد ديگها يا سِطَل هاي بزرگ از جنس مس كه روي اجاق هايي در كنار اين چاله ها قرار دارند، مي ريزند و زير ديگها آتش روشن مي كنند و جوشاندن آب انگور را از شب تا صبح ادامه مي دهند تا به غلظت هاي مخصوصي برسد بدين ترتيب دوشاب به دست مي آيد.  انگور روستا بقدري زياد بوده كه برخي از اين كارخانه ها براي مدت 40 شبانه روز بطور مداوم كار مي كرده اند. اما امروزه به علت عدم رسيدگي به باغات و زيانهاي فراواني كه از سيل ديده اند، محصول انگور به مقدار خيلي زيادي كاهش يافته است و درختان مو از بين رفته اند.

قاتق بنه (سیر او بنه)

بنه درختي است وحشي كه با پسته و كسيدانه و. . . هم خانواده مي باشد و شرايط سخت و دشوار آب و هوايي را به راحتي تحمل مي كند و زمستانهاي سرد و تابستانهاي گرم و كمبود آب و جنس سخت زمين و . . . قادر نبوده اند كه مانع رويش اين درخت بسيار مقاوم شوند و بدين لحاظ در محدوده اطراف ديار ما در همان جاهايي كه دامنه كوه ها شيب مي گيرد اين درختان به چشم ميخورند و شايد درختان بنه موجود در اين منطقه يادگاري باشند از زمانهايي كه منطقه پوشيده از دار و درخت بوده و شايد هم نشانه اي باشند از جنگلهايي كه روزگاري وجود داشته اند.

درخت بنه به لحاظ طبيعي بسيار دير رشد مي كند و از اين رو قد كشيدن و بزرگ شدن آن مستلزم گذشت زمان و دور بودن از دسترس گياهخواران مي باشد و هر آنچه كه در حال حاضر در دامنه كوهستان جلوه مي نمايد، باقيمانده درختاني است كه تمام سختي ها را طي كرده اند و از تيشه هيزم شكننان به دور مانده اند كه آتش چوب بنه به خاطر تميز سوختن و ماندگاري و دوام از كيفيت بسيار بالايي برخوردار است.

برگ درختان بنه علاوه بر استفاده جهت خوراک احشام ، براي فرآوري پوست و تبديل آن به مشک نيز مورد استفاده قرار مي گيرد.

از دیگر غذاهای میمند، گوشت و بادمجو (خورش بادمجان)، اوکله (کله پاچه)، گوشت و کلم (خورش کلم)، قیکه نخود (خورش قیمه)، آش دوغ، آش الوک، آش بنه، پلو سوزی (سبزی پلو)، آش زرد (شله زرد)، خاکه پیاز (املت پیاز)، کاتلیت (کتلت)، کودو ییتیمو (یتیمچه کدو)، تو کمی مرخ خورده ناردونه (مرغ شکم پر با انار خشک)، خورش آلو (تاس کباب سیب زمینی) و کال جوش است.

این خوراک‌های محلی اکثرا همراه با نان خورده می‌شوند. نان‌های میمند شامل نان تابه، نان کرنو، کماج و… است.

مردم میمند بی‌نهایت مهمان‌دوست و بی‌ریا هستند. مطمئنا اگر هنگام غذا شهر را بازدید کنید شما را به صرف یک وعده غذا دعوت می‌کنند.

از آنجا که این مردم از لحاظ اقتصادی خیلی قوی نیستند، شما به عنوان توریست می‌توانید در ازای لطفی که شامل حال‌تان می‌شود مبلغی را پیشنهاد کنید. رستوران سنتی یا سفره سرای سنتی میمند نیز در فضایی متاثر از کل روستا در دل کوه با وسایلی متناسب فضای روستا، میزهای سنگی با پایه های چوبی گزینه خوبی برای صرف غذاست.