صنایع دستی تبریز همانند سایر شهرهای ایران بسیار ارزشمند و بی نظیر است. تبریز از صنایع دستی متنوع و با کیفیت بالا برخوردار می باشد. در حقیقت صنایع دستی وسایل کاربردی و تزئینی هستند که به صورت دستی و با به کار گیری ابزار ساده ساخته می شوند. صنایع دستی تبریز هم از این قائده مستثنا نیست ، البته لازم به ذکر است که ساخت صنایع دستی با توجه به اینکه به صورت دستی انجام می گردد زحمت بسیار زیادی دارد و افرادی که قصد دارند در این زمینه فعالیت کنند باید دارای مهارت بالایی باشند. با شمیران گشت همراه باشید برای شما این صنایع دستی را معرفی نماید .
چرم تبریز
چرم تبریز ، از پیشینه ای کهن برخوردار است که کار گاه ها و کارخانه های بسیاری داشته است و کارخانه چرم‌سازی قدیمی در تبریز امروزه به دانشگاه هنرهای اسلامی تبدیل‌شده است . در این دانشگاه ، امروزه ، بخشی برای عرضه و نمایش صنایع دستی تبریز ، در نظر گرفته شده و فعالیت می کند .
صنایع دستی چرم تبریز مانند کیف و کفش، سوخت روی چرم و نقش اندازی ضربی روی چرم در این منطقه بسیار رواج دارد .
تابلو فرش تبریز
تابلو فرش تبریز یکی دیگر از اثرهای هنری این شهر است که به بسیاری از کشورهای دیگر نیز صادر می‌شود. تابلو فرش در دوره ساسانی به اوج خود رسید و در این دوران بود که این حرفه رونق بسیاری پیدا کرد. تابلوفرش‌های تبریز معمولاً در ابعاد مختلفی بافته می‌شوند و شامل یکی از طرح‌های زیر هستند:
- پرتره چهره‌های مشهور تاریخ دنیا
- سبد گل و دسته‌های گل
- نقاشی‌های اصیل و تاریخی
- حیوانات مختلف
- مناظر طبیعی مانند درختان، کوه‌ها، دریا و …
- آیات قرآن و احادیث دینی
سفالگري ( خاك سفيد )
سفالگري با خاك سفيد بومي منطقه با پيشينه سفالگري در زنوز پيوند تنگاتنگي دارد . چرا كه حدود شصت سال پيش استاد عباس و مرحوم استاد احمد قابچي از زنوز به تبريز آمده و با تأسيس كارگاه سفالگري در محله درب سرخاب تبريز اين روش توليد را آغاز و تا به امروز پي گرفتند . در اين شيوه كليه مراحل ساخت سفال به شيوه كاملاً سنتي انجام ميشود و عمدتاً شامل ظروف كاربردي همچون بشقاب ، كاسه ، فنجان ، نعلبكي ، پارچ آب ، قوري ، قندان و …. ميشود .
سوزن دوزی
سوزن دوزی در بخش ممقان در 50 کیلومتری غرب تبریز از دیرباز رواج داشته است . در سال های اخیر با توجه به درآمد اندکی که از این صنعت عاید هنرمند سوزن دوز می شد ، به تدریج علاقه به این هنر کاهش یافت ؛ ولی با تلاش سازمان صنایع دستی ، صنعت سوزن دوزی دوباره رونق یافته است . به جای ماده اولیه سوزن دوزی که در گذشته ابریشم طبیعی بود ، امروزه از ابریشم مصنوعی استفاده می شود
ورنی بافی تبریز
ورنی بافی شهر اهر از جمله معروفترین صنایع دستی تبریز است که بیشتر توسط اهالی ارسباران، اهر و زنان عشایر این مناطق بافته می‌شود. قدمت این صنایع دستی تبریز به حدود 2 قرن پیش برمی‌گردد در حال حاضر نیز به بسیاری از کشورهای حاشیه خلیج فارس و حتی کشورهای اروپایی نیز صادر می‌شود. ورنی بافی نوعی زیرانداز سنتی است که بیشتر از جنس پشم و ابریشم یا ترکیبی از این دو است. بافت ورنی را می‌توان در خانه نیز انجام داد و نمونه طرح‌های موجود نیز بیشتر از نقش و طرح‌های ذهنی زنان عشایر است. ورنی شباهت زیادی به گلیم داشته و برای بافت آن نیز از داری مشابه دار قالی استفاده می‌شود. پس ورنی نوعی فرش و گلیم نیست بلکه نوعی زیرانداز است که در بافت آن از گره استفاده نمی‌شود. در ورنی بافی تبریز بیشتر از رنگ‌های سرمه‌ای، لاکی، سفید، کرم، پیازی، آبی روشن، نارنجی و قرمز استفاده می‌شود.
سبدبافی
در شهر تبریز، بافت سبد برای حمل نان و میوه رواج دارد. برای بافتن سبد از ترکه ( چوب انعطاف پذیر درخت) درختان قره آغاج، سنجد، به، آلبالو و بید استفاده می شود. در شهر مراغه و روستاهای اطراف آن نیز سبدهای بسیار ظریفی از چوب موسون می بافند. درمرند و روستاهای بناب و بهرام و کشکسرای، از ساقه گندم برای ساخت سبد استفاده می شود.
نقره کاری تبریز
حکاکی روی نقره یا نقره‌کاری از جمله معروفترین صنایع دستی تبریز است. البته نوع دیگری از کار روی نقره در این استان انجام می‌شود که با نام نقره‌کوبی شناخته می‌شود. قبل از کشف طلا از حدود 4000 سال قبل از میلاد، بشر از نقره استفاده کرده و با کاربردهای آن نیز آشنا شده است. در دوره ساسانیان هنر نقره‌کاری رونق گرفت و ظروف کاربردی و تزئینی بسیاری با این فلز تولید شدند. بسیاری از مورخان معتقدند که هنر نقره‌کاری از سال 1915 میلادی برای اولین بار از ترکیه وارد تبریز شده است و به همین دلیل هم تعداد نقره‌کاران در تبریز بسیار بیشتر از استان‌های دیگر است.
